Ibn Mesudi r.a. tregon: “Dikush puthi një grua (duke bërë kështu shumë gjynah) dhe pastaj shkoi te Pejgamberi a.s. (i penduar) dhe e njoftoi për ç’i kishte ndodhur. Nga ky shkak Allahu i Madhëruar zbriti Ajetin: “Dhe kryeni faljen në (dy) skajet e ditës (agimi, dreka dhe pasditja) dhe në orët e para të natës (mbrëmja dhe darka), (e të gjitha këto përbëjnë faljen e rregullt të detyruar ditore për çdo musliman e muslimane). Me të vërtetë që veprat e mira i largojnë veprat e këqija.” (Kuran v. 11:114)
Burri pyeti: “O i Dërguari i Allahut! A është vetëm për mua ky udhëzim?” Ai (a.s.) tha: “Është për të gjithë ata ndjekës të rrugës sime (të cilët bien në gjynah të tillë).”
Në një tregim tjetër të Ibn Mesudit r.a. shtohen edhe fjalët “të cilët ndeshin e bien në një gjynah të tillë.”(526, Buhariu)
Me të vërtetë që veprat e mira i largojnë veprat e këqija
